กระจกส่องใจ

กระจกส่องใจ

กระจก..... ไม่เลือกที่จะสะท้อนภาพทุกชนิด ฉันใด

จิตใจ....... จงเอาเยี่ยงอย่างกระจก

กระจก...... รับรู้ แต่ไม่ยึดถือครอบครอง

ดังนั้น....... จึงไม่มีภาพใดใดหลงเหลือติดอยู่ในกระจก

สายฝน..... ในกระจก หาได้เปียกกระจกไม่

เปลวไฟ.... ในกระจก ก็หาได้เผาลนกระจกเช่นกัน

ทั้งนี้..... เพราะกระจกไม่ได้ให้อำนาจแก่สายฝน และเปลวไฟ

ดังนั้น.... จงทำจิตใจของท่านให้เป็นดุจการรับรู้ของกระจก

เพราะถ้าหากจิตใจของท่านหลงยึดถือหรือตกเป็นทาส

ของกิเลสเมื่อใด ความทุกข์ ความเศร้าหมองใจ

ย่อมตามมา เมื่อนั้น....

ขอขอบคุณ  (คุณทัสสี ภิกขุ)  จาก master